سنڌڙي کي سيباءِ اياز، تنهنجو گيڙو ويس غزل.
شيخ اياز
اڳ ۾ ھُيس شاھ،شَل مون کي سمجھي سگھين،! سنڌڙي ، تنھنجو ساھ ، جَرڪيو منھنجي جيءَ ۾.
ڪاتيء هيٺيان ڪنڌ، پوء به نعرا نينهن جا، سنڌڙيء جو سڳند، مرنداسين پر مرڪندي۔
چئہ تون مون کان پوءِ،ڪنھن جو ٿيندين ڪينرا،؟ واڪا ڪندي ووء ِ، صديون تو لئہ سنڌڙي.!