پڙهو! نِرڙ جون ڪجهه ريکائون چون ٿيون، ننڍيءَ عُمرِ جا ٿا، لڳن ٻارَ سٺَ ۾.
نصير سومرو
لُڙڪَ ڳلن تان رات ڳڙيا جي، پِرهَه ڦُٽي جا ماڪَ ڦُڙا سي. سِجَ ڪيو اعلانُ صبح جو، مُکڙيون بڻجي گُلَ ٽِڙيا ڪي.