سعيد ميمڻ جي شاعري

صدين تائين پهچي ٿي هن جي نظر
ڪلاڪار کي جي ملن ٿيون اکيون

سعيد ميمڻ

رستن جي ويراني مون ڏي گهوري ٿي
هر شئي مان حيراني مون ڏي گهوري ٿي
ڪيڏو وقت لڪل آ کَل جي گهنجن ۾
پوڙهي جي پيشاني مون ڏي گهوري ٿي

سعيد ميمڻ

وري چنڊ - پوپٽ ڇهن عا گلن کي،
گلابن ۾ آواز ڀڻڪي رهيا هن.
هي جسمن جي گرمي ۽ ٿوري ڇهڻ سان،
حجابن ۾ آواز ڀڻڪي رهيا هن.

سعيد ميمڻ