متاري جي ماءُ، ڪنھن متارا ماريا
اڃان جن جو گهاءُ، چڪي پيو چت ۾

موکي جي مجاز جا، ھنڌين ماڳين ھُل
جوت ڀريائين جوھري، اکين ۾ امھل
ڪري جي ڪھل، پرڀاتي پُر ڪري

ھي موکي جو ماڳ، پر نہ موکي ماڳ ۾
ڏنو ڪنھن ڏھاڪ، ڏکريي کي ڏيھہ ۾

تکي کڻ ترار - مڏيءَ ماس نه وڍجي
ڪڍي اڳ ڪاٺوڙ کان، مانگر جهڙو مار
ڏيهن کي ڏيکار - ته مرندا ناهن مورڙا

متارا مرندا، موکي کول نہ مٽ کي
ٻيھر ڪين ٻرندا، ڏيئا ڪنھن جي ڏات جا