سنڌ ورسٽي مان جنهن جو گذر ٿيو وڃي
ڄامشوري جو سو ڄڻ پٿر ٿيو وڃي.
هن کي ڀيٽيون ته ڀيٽيون ڪنهن سان ڀلا ڀيٽيون
جي ٿا ڀيٽيون خدا سان ڪفر ٿيو وڃي

رات ڄام شوري جي
ڪنهن رباب وانگر آ
ڄڻ پکي پرن تي آ
وقت خواب وانگر آ

سفيدن جيءَ ڇانوَ ۾، سورج لٿو پئي،
دلڙي ايئن چئي، ڄامشورو ڪيئن ڇڏيون.