جت پکي نہ پير، تت ٽمڪي باھڙي
ٻيو ٻاريندو ڪير، کاھوڙڪي کير ري

کرڪڻا لاھي، سک نہ ستا ڪڏھن
کاھوڙين آھي، آسرو پنڌ جو

جي تن ۾ تيرٿ ڪن، سي گنگا وڃن نه گودڙيا،
تن سامين سنديءَ سڪ جا، ٿا دونهان دل(1) دکن،
لڳو رنگ، ”روحل“ چوي، اندر آديسن،
کوجي کاهوڙين، وڃي اُونهي ۾ آسڻ ڪيا.