وري تاڻي بندوق بيعت گهرن پيا
نئون ڪو ته عاشور لکجي پيو ٿو
وري دار رونق گهري وحشتن کان
لڳي ٿو ڪو منصور لکجي پيو ٿو

سَپَتِ پَچَرَ پِرينءَ جي، سَڀَتِ هُوت حُضُورُ،
مُلڪُ سڀُ منصور، ڪُهي ڪُهيا ڪِيترا.

مڙس ٿي منصور چئو، نہ تہ ڪيم چئو منصور ھان
احوال سڀ اسرار جو، عشق کي آھي آيان
منصور جي منزل اتي، ڏاڍا تماچا تھمتان
سگھہ نہ جي ساري سگهين، منھن رکين تنھن تي متان

ڪا نه گونجي انا الحق سندي ڪا سدا
لاش لڙڪيو نه آ اڄ جي منصور جو
جي نه موسيٰ ڪا تجلي ڏسڻ ها گهري
ڇا ذڪر ڪو ڪري ها ڪڏهن طور جو؟