ھي موکي جو ماڳ، پر نہ موکي ماڳ ۾
ڏنو ڪنھن ڏھاڪ، ڏکريي کي ڏيھہ ۾

سري ڪين ڪئون، ويڻ موکي جي ماريا
ڪو جو سخن ڪلال جو، پتيِ تي پيون
تھان پوءِ ٿئون، مرڻ متارن کي

متارا مرندا، موکي کول نہ مٽ کي
ٻيھر ڪين ٻرندا، ڏيئا ڪنھن جي ڏات جا

ڪڙو چوان ڪيئن، موکي ھٿان جو مليو
ويھ ويترو تيئن، جيئن جيئن ترو ويجھڙو

موکي انوکي، وٺي پر پياڪ جي
جنھن کي ويھ جي وات تي، چس لڳي چوکي
انھي لاءِ اوکي، جاڙ نہ ڪائي جيءُ جي

جيئن سانوڻ ۾ ڏار، تيئن جھولن ٿيون جندڙيون
موکي تنھنجي مڌ ۾، ڪيڏا ميگهہ ملھار
سر جي ڪنھن کي سار، ڏي ڏي وٽيون ويھ ڀري

موکي جي مجاز جا، ھنڌين ماڳين ھُل
جوت ڀريائين جوھري، اکين ۾ امھل
ڪري جي ڪھل، پرڀاتي پُر ڪري