موکي انوکي، وٺي پر پياڪ جي
جنھن کي ويھ جي وات تي، چس لڳي چوکي
انھي لاءِ اوکي، جاڙ نہ ڪائي جيءُ جي

ڪڙو چوان ڪيئن، موکي ھٿان جو مليو
ويھ ويترو تيئن، جيئن جيئن ترو ويجھڙو

موکي جي مجاز جا، ھنڌين ماڳين ھُل
جوت ڀريائين جوھري، اکين ۾ امھل
ڪري جي ڪھل، پرڀاتي پُر ڪري

متارا مرندا، موکي کول نہ مٽ کي
ٻيھر ڪين ٻرندا، ڏيئا ڪنھن جي ڏات جا

جيئن سانوڻ ۾ ڏار، تيئن جھولن ٿيون جندڙيون
موکي تنھنجي مڌ ۾، ڪيڏا ميگهہ ملھار
سر جي ڪنھن کي سار، ڏي ڏي وٽيون ويھ ڀري

سري ڪين ڪئون، ويڻ موکي جي ماريا
ڪو جو سخن ڪلال جو، پتيِ تي پيون
تھان پوءِ ٿئون، مرڻ متارن کي

ھي موکي جو ماڳ، پر نہ موکي ماڳ ۾
ڏنو ڪنھن ڏھاڪ، ڏکريي کي ڏيھہ ۾