ھو سمنڊ ڪناري تي، ڪلھہ چنڊ ڏسڻ آئي
ھڪ چنڊ تماشو ھو، ھڪ چنڊ تماشائي
نيڻن جي نھارن سان، ھن چنڊ جھولايو پئي
پنبڻين جي ھندوري ۾، ھن رات پئي جھومائي

سڄي رات ڪتا، ڀونڪيا چنڊ تي ھا
زرو ڀي نہ گھٽ، ان جي روشني ٿي

تو ڇا ته ڏٺو آ اربيلا،
اي چنڊ ٻُڌا هِن ويڙهي ۾!
ڪنهن ذلف ورايا شامن جو،
ڪنهن وسڪارن جي چيچ جھلي؟

چنڊ ٿو ڪنهن کان لڪي
ڇيڳري ڇوريءَ جيان