راتِ ھُو ڀِي حَدُون سَڀ ڪَري وَئي عُبُور! جسمُ تَوريت هَو رُوحُ ھَو ڄَڻ زَبُور!
ساجد سومرو
رات هئي چار پَهَر، رات ته گذري ويِئي مون ٿڌو ساهه ڀَريو، توکي ميارون ڏيئي
شيخ اياز
رات بارات جيان آئي آ ائن لڳي ٿو اِجهو ڏولي پَهتِي