ڪو پيار دولابن جو ڏنگيل
ڪو غم گفائن ۾ گم ٿيل
ڪنهن دريا ۾ ٽپو ڏيندو آ
ايئن الائي ڇو ٿيندو آ

تاريخ جو رڳو ھڪڙو دور، عورت جو سونھري دور
جڏھن کيس ڄمندي ئي ماري ڇڏبو ھو

ياد اُداسي تنهائي
زندگي مسلسل ڄڻ ته
ڪنهن وئشيا جي رُسوائي