پرين چپن کي چئي ڇڏ متان سڏين اهي
رڳو مُڙي به ڏٺو سين ته مات ٿي ويندي

تون وئين ولايتن ۾، تنهنجي سري پئي آ،
هڪڙي اداس عورت، من ۾ مري پئي آ

پيار ڪِوِلين سمان ماڻهن کي مليو
ڄڻ ته پٽ تي ڪريل مٺائي هئي

نموريون نم تي آيون ته جهرڪين سان جنجهي پئي آ
۽ دل جي ليار جي ٽاري ڪٿي خالي پئي آهي