تون وئين ولايتن ۾، تنهنجي سري پئي آ،
هڪڙي اداس عورت، من ۾ مري پئي آ

نموريون نم تي آيون ته جهرڪين سان جنجهي پئي آ
۽ دل جي ليار جي ٽاري ڪٿي خالي پئي آهي

پرين چپن کي چئي ڇڏ متان سڏين اهي
رڳو مُڙي به ڏٺو سين ته مات ٿي ويندي

پيار ڪِوِلين سمان ماڻهن کي مليو
ڄڻ ته پٽ تي ڪريل مٺائي هئي