اهو زمانو ويو جو شاعر ڏسندا هئا ڪي خالي خواب
اڄ جا شاعر خواب ڏسن ٿا ۽ ڪن ٿا تعبيرون ڀي
اي تنوير هي تنهنجا شعر به سنڌ جو ڀاڳ مٽائيندا
ڪي اهڙيون تقريرون آهن، جي آهن تقديرون ڀي

عجب ٿي ملڪ جي آزادي ۽ عجيب نظام
بشر بشر جي اڳيان ٿو ڪري قيود و قيام
اهو جي حال ٿيو آزاد ملڪ جو همدم
ته سوچ ڪهڙي مصيبت ۾ هوندا ملڪ غلام